وحشتينى..
ووحشنى القعده وياكى ...
وحشنى صوتك الدافى ...
اللى بيدندن على كتافى ..
بعلو الصوت ..
وضحكة بتعلا فى الملكوت ..
وحب كبير .. ومش مكبوت ..
بيعلا وسط تنهيدك ..
ويتلون بلون ايدك ..
يا أحلى حلم ما حلمتوش .. وعشت معاه ..
يا أكبر حضن ما حضنتوش .. ودوقت هواه ..
يا أطعم نظرة بعشقها ..
يا متعلم على ايديكى الغرام والعشق ..
نسينى ..انى اكون عاشق ..
ونسينى أكون عابد ..
لحب ملكنى بالقوة ..
أنا اصلا مانيش قادر ولا فتوه ..
أنا أضعف حبيب ع الأرض ..
وباب عشقى بنيته بعرض ..
فى حيطانك ..
وطيف حبى اترمى بقوة فى أحضانك ..
فكل عتابى مش ليكى ولا عنك ..
أنا بعتب على ضعفى ..
ما أنا بأجى لباب حضنك وبنسانى ..
فسلمت لهوى قلبك ..
وكان اخرى غرام موجوع بعيد عنك ..

قلم بطعم الهلاوس لـــ محمد عبد الله